تاثیر کامپوزیت flowable بر پایداری باند کامپوزیت packable به عاج به دنبال سیکل‏های حرارتی و مکانیکی

مقدمه: تطابق کامپوزیت‏های قابل تراکم با دیواره‏های حفره، به علت گرانروی زیاد، مورد تردید است. هدف این مطالعه، بررسی تاثیر کاربرد لاینر کامپوزیتیسیال زیر کامپوزیت قابل تراکمدر دوام باند کامپوزیت به عاج به دنبال سیکل‏های حرارتی و مکانیکی و مقایسه آن با کامپوزیت هیبرید بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی روی عاج سطح اکلوزال 30 دندان مولر سوم، باندینگ single bond اعمال گردید. دندان‏ها به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: در گروه اول، کامپوزیت p60 با لاینر filtek flow، در گروه دوم کامپوزیت p60 به تنهایی و در گروه سوم کامپوزیت z100 استفاده شد. پس از ترموسایکلینگ هر گروه به طور تصادفی به دو زیرگروه آزمایش و کنترل تقسیم شده و دندان‏های گروه آزمایش تحت 100000 لود 50 نیوتنی قرار گرفتند. سپس نمونه‏ها با آزمون استحکام باند میکروتنسایل ارزیابی شدند. الگوی شکست با استریومیکروسکوپ بررسی شد. نتایج، توسط kurskal wallis، mann whitney و fisher exact test آنالیز آماری شدند. یافته‏ها: قبل از لود سایکلینگ، میانگین استحکام باند و انحراف معیار گروه یک 35/2±49/25، گروه دو 57/3±63/35 و گروه سه 56/5±61/30 مگاپاسکالبود که تفاوت معنی‏دار آماری داشتند. بعد از آزمایش، میانگین استحکام باند میکروتنسایل گروه یک 42/1±37/24 و گروه دو 63/2±36/31 و گروه سه 16/9±87/26 مگاپاسکال بود که اختلافشان از نظر آماری معنی‏دار نبود. اختلاف آماری بین دو گروه آزمایش و شاهد نیز در هیچ یک از گروه‏ها معنی‏دار نبود. نتیجه گیری: قرار دادن کامپوزیت سیال زیر کامپوزیت قابل تراکم باند کامپوزیت-عاج را بهبود نبخشید و همچنین از نظر میزان باند فرقی بین کامپوزیت قابل تراکم و هیبرید قبل و بعد از سیکل‏ها وجود نداشت.